EDGE

EDGE
The woman is perfected.
Her dead

Body wears the smile of accomplishment,
The illusion of a Greek necessity

Flows in the scrolls of her toga,
Her bare

Feet seem to be saying:
We have come so far, it is over.

Each dead child coiled, a white serpent,
One at each little

Pitcher of milk, now empty.
She has folded

Them back into her body as petals
Of a rose close when the garden

Stiffens and odors bleed
From the sweet, deep throats of the night flower.

The moon has nothing to be sad about,
Staring from her hood of bone.

She is used to this sort of thing.
Her blacks crackle and drag.

Sylvia Plath

KENAR

Kadın kusursuz şimdi.
Ölü

Bedeninde bir zafer sarhoşluğu;
Yunan gerekliliğinin bir yanılsaması,

Togasının kıvrımlarından akmakta.
Çıplak

Ayakları konuşmakta sanki:
Çok yol aldık, artık bitti.

Her ölü çocuk beyaz bir yılan gibi kıvrılmış,
Her bir küçük

Süt güğümü boş şimdi
Sarar

Onlarla bedenini
Kapanan gül yaprakları gibi; bahçe

Kararıp, kokular akmaktayken
Tatlı, derin ağzından gece çiçeğinin.

Ayın tasalanacak bir şeyi kalmadı,
Bakarken kemik yığınından.

Çoktan kanıksamış herşeyi.
Kapkara yaprakları çürür ve sürüklenip gider.

çeviren: Doğacan Okkan